Bugün ilk günüm. Heyecanım var mı diye sorarsanız? Yok neden olsun. Öyle bir havalara da girmedim hiç. Son dönemde çok güzel gelişmeler oluyor hayatımda. Her şey istediğim gibi. Huzurluyum, mutluyum. Bir yığın iş ve iş teklifi geliyor. Ama sorun bana duygusal olarak nasılsın? diye. Boşum. Kocaman bir boşluk var içimde. Hayattan bezmiş, yılmış, akranlarım çıkıp gezerken eve kapanmış oturuyorum. Bundan sonra da böyle gider bu. Kim daha bu yaşta Ayvalık'ta evim olsa da gidip yaşasam diye hayal kurar ki? Ben kurarım mesela. O tozlu, arnavut kaldırımlı, dar sokaklarda yürümek isterim. Kış olunca ölgünleşen kent pazarında gezip dolaşmak, yaşlı teyzelerin yaptığı hamur işlerini yemek isterim. Onlarla dertleşmek, bir an olsun yılmadan geçirdikleri yılların hikayesini dinlemek isterim. Öyle işte...Daha bir yığın şey var içimde. İlk günlük bu kadar olsun. Devamı gelir ne de olsa.